Cuma, Mart 12, 2010

bir suç işledim...

Geçen gece taksim’den dönerken bir kaza yaptım, daha doğrusu yoldan geçen bir adama çarptım... ne yapacağımı bilemeden de kaçtım oradan... nasılsa böyle kazalar çok oluyor ve kim vurduya gidiyor insanlar... sonrasında gazetelerden gördüm ki adam ölmüş...büyük vicdan azabım oldu, polise gitsem mi acaba diye, ama vazgeçtim... allah’ın tek salağı ben miyim, çarpıp kaçan, bu suçu işleyen binlerce belki milyonlarca insan var dedim... itiraf edip de, tüm insanlığın suçunu ve insanların öfkesini niye üzerime alayım ki...

ne düşünüyorsunuz bunları okuduktan sonra... bir canı yanlışlıkla dahi olsa o şekilde aldığım, onu ölüme terkettiğim için insanlık suçu işlediğimi, ne kadar adi ve şerefsiz hatta korkak olduğumu mu... hatta hatta beni öldürmeyi?

insanlık suçu işlemenin mi, yoksa bu normal birşeymiş gibi hayata devam etmenin ve olan/ olabilecek tüm bu suçları meşrulaştırmanın mı daha kötü olduğunu düşündünüz mü?
Muhatap/kurban birey olduğunda bunları ne kolay dile getiriyoruz, o kişiyi yargılamadan idam bile ediyoruz... çoğunluğun, böyle bir cinayet sonrasında “ama şoförün de gerek kazayı yaparken gerekse sonra kaçarken haklı sebepleri olabilir” dediğini sanmıyorum... işin tuhafı bu çoğunluk kısım, söz konusu ülkelerarası savaş, saldırı, katliam ya da suikast vb bir durum olduğunda bir anda yer değiştiriyor ve “ama haklı sebepleri olabilir” diyor...

Şüphesiz uluslararası ilişkilerin ve savaş/ kaos ortamlarının farklı psikolojileri ve politikaları olabilir, en basitinden çıkarların oranı çok farklı boyutta işin içindedir... ama yapılmış olan bir suçu reddetmeniz, olan/olabilcek benzer diğer tüm suçlara da göz yummanız, yargılanmalarını istemeyecek olmayı kabullenmeniz anlamına gelir...

Birşeyin insanlık suçu sayılması için kıstas nedir? Ve bu suçu reddetmek onu gerçekleştirmek kadar ayıp ve utanç verici değil midir?

Kavramlar ve yüklediğimiz anlamlar farklı olduğu için soykırım demedim... soykırım ya da cankırım, farkı olmamalı...

Günlerdir kafamdan bir dolu şey geçiyor, toparlayamıyorum... yine de tam olarak anlatamamış olabilirim, ama benim basit penceremden şimdilik gözüken bu...


-allahım sen ne kurban ne muhatab et bizi-

*ilk paragraf misaldir

1 yorum:

nox dedi ki...

1)verdiğin misal gerçek olsa gerçekten kaçar mıydın?kaçsan bile bunu telaş, sağlıklı düşünememe, olaylara müdehale eylem kriz yönetimi konusunda 10 küsürlük eğitimde hiçbir halt verilmemesine bağlardım.

2)sanırım adi şerefsiz ve insanlık suçu işlediğin fikrine kapılMAMAyışımda azbuçuk tanımanın etkisi var.

3)can almanın savunulacak yanı yok, savaşları kimse istemez ama gerçektir; müdafa ve haklı nedenler ile savaş yapılsa bile evet kuralları,şerefi, insani yanları da olmalı; ki işin aslına bakılırsa bırak sivilleri askerlerin bile savaşta ölümü acı vericidir.

4)US günahı büyük olduğundan Türkler Ermenilere soykırım yapmış yapmamış konusnu bile ekonomi,çıkar açısından ele alıyor; soy kırım var yada yok demeden önce Fransız, İngiliz, US emperyalisminin de bu göçler, kışkırtmalar içinde payı var...

5)peki kurban olsan, sana çarpanı af eder miydin?Allah korusun.

Sağlıcakla kal

Not:ülkemizde pişipişine hergün insan katlediliyor,cezasız kalıyor suçlular

not:o suçu işleyenin yargıcın kendi vicdanı ise -ki yıllar öncesinde kendimi yargılamıştım- o kişinin başkası tarafından büyük cezalara çarptırılması yeğlenebilir;

not:hoşçakal


not:selam
not:anne ben geldim