filmlerin hayat gibi gözünün önünden geçmesi

öyle filmler var ki izlerken düşüncelerini, cümlelerini, kendini görüyorsun. keşke şimdiye kadar izlediğim ve böyle hissettiren filmleri bir kenara not alsaydım, vasiyetimde bu filmlerin izlenmesi ricasını düşerdim.

before sunrise, before sunset ve before midnight serisi de bu filmlerden, sonrasında tekrar izleyince ilk izlediğimde neden sevdim daha iyi anlıyorum. bir de celine yay burcuymuş ve bu detayı ya unutmuşum ya yakalamamışım daha önce. burcun ötesinde, tabii bir filmi izlerken o sıra hayatımızda olup bitenler de filmi algılayışımızı değiştiriyor, farklı detaylara takılabiliyoruz. o sebep zaman zaman tekrar izlemek iyidir.

neyse işte.