papatya...

yabani çiçek sınıfında sanırım papatya, her ne kadar saksılarda da yetiştirilse de, çayırda, çimende baharın gelişiyle pıtrak oluverir... sarı-beyaz bir halı görünümü bile oluşur yanyana gelmiş olan bir dolusuyla, ama yalnızdır aslında.. kardelen gibi inatçı ve güçlü bir kişiliği yok gibidir görünürde; naif, duru, saf, sade, güzeldir daha çok... sarısının canlılığı haydi birşeyler yapalım enerjisini, beyazının netliği ağırbaşlılığı mı temsil eder yoksa.. gel-git ruhlu insanlara mı benzer, ondan mı severim acaba... papatya gibiyim,beyaz ve ince olmasa da...


bildiğim; her baktığımda/gördüğümde birşeyler serpiliyor içime...