Pazar, Temmuz 29, 2007

başa çıkmak...

tatil dönüşü işe başlanılan hafta genelde insan kendini kötü hisseder ama bu kez tersi oldu biraz.. tamam işe başladım diye harika hissetmedim ama topladığım enerjiyle feci verimli çalıştım-kendime göre yani,kimsenin sırtımızı sıvazladığı falan yok..
gerçi cuma geldiğinde hoşaf olmuştum.. yeni bir tatile ihtiyacım vardı, eheheh..

tüm sene çalışıp,1 ya da 2 hafta yapılacak olan tatilin hayalini kuruyoruz.. yani benim için hayalini kurabileceğim başka birşey yok, öyle evdi, arabaydı falan filan.. 2 hafta tatil için, sene boyunca eşek gibi çalışıp, posamızı çıkarmalarına izin veriyoruz.. daha da genellersek, çalışmak için yaşar vaziyette, özgürlüğümüzü satıp, sonra onu 2 katı fiyata almaya çalışıyoruz.. böyle devam etmemeli, ama ne.. para kazanmak lazım, kazandığımız 3 kuruş da olsa, yine ironikomik bir şekilde bize özgürlük veren, düdüğümüzü öttürmemizi sağlayan birşey.. gerçi ben 40 yaşıma da gelsem- ki az kaldı-, milyarder de olsam birşeyin değişeceği, ailemin algısının farklılaşacağı falan yok.. onlara verdiğim değer sebebiyle benim hissettiğim duygu açmazlarının açılır hale geleceği de..

işin kötüsü artık duygularım da köreliyor.. birşeyleri seviyor ve değer veriyorum evet, ama bir noktadan sonra da boşvermeye meyilleniyorum...
eskiden yaptığımız her tartışma sonrasında..... nasıl hissederdim hatırlamıyorum, hatırlasam da yazamayacağım.. ama artık, neyse eyvallah deyip geçiyorum... ve tabii bu beni rahatsız ediyor.. sadece aileme karşı değil, hiçbir kimse ve şeye beni üzebilme hakkını vermiyorum... bu "hak" beraberinde birçok şeyi de engelliyor.. yozlaşıyor muyum, yoksa çoktan yozlaştım mı bilmiyorum...

1 yorum:

xian dedi ki...

niye kimse sivazlamiyo sirtini.. : [