hissetmek, düşünmek, yapmak, alttan almak zorunda olmaktan, çabalamaktan, ödün vermekten, beklentim yok diye kendimi avutmaktan, güçlü olma gerekliliğinden, kendimi bunlara zorunlu hissetmekten yorgunum...
kendi yorgunluğuyla uğraşma lüksüne sahip biri olabildiğim için de şükrediyorum o ayrı...
dümdüz denizde sırtüstü seyrederken gökyüzünü, 2 dakkada bir kafayı doğrultup,kıyıdan uzaklaştım mı, dalga geliyor mu, etrafımda balık var mı diye bakınma huzursuzluğu gibi...
yok yok öyle değil,uymadı bu benzetme...
ne bileyim ya,yuh diyorum kendime..
ne uğraşıyorum, ne yorgunluğu bu anlatacağım diye yorulmayla...
saçmasın,safsata...
1 yorum:
sanırım her insana dönem dönem oluyor bu tarz bir şey. Küçük değişiklikler yetmiyorsa büyük değişiklikler ne güne duruyor? gerçi onları da yaparken insan yoruluyor.
Her şey ödün vermek üstüne kurulu.
Yorum Gönder