biraz frenler tutmaz, yaylar gevşemiş, civatalar hoplamış vaziyete geçince öğlen ne yedin sen yemekte diyoruz ya, he işte diyoruz... ben o hallerimizi çok seviyorum, lambur lumbur, düşünüp hissettiğin gibi ve karşındakinden en fazla bu gibi bir cümle duyacağının, çok da başka bir tepki almayacağının rahatlığı... çok da başka tepki almayacak, neden? çünkü geçici ve birkaç anlık bir şey olduğu ön kabulü var, biraz uzun sürse, hep öyle olsa aynı esprili ve hoşgörülü yaklaşım oluşur mu? sanmam.
şubat geliyor, sevgililer günü olacak ya, ben de ilgililer günü yapmak istiyorum.
hikayesi de var hatta, ama halkımız bunu duymak için hazır değil henüz. o yüzden hikayesini sonra anlatacağım, hadi selametle.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder