Perşembe, Mart 01, 2007

anneyle küsüşmek..

hiçbir zaman kırmak ve üzmek istemeyeceğiniz kişilerin başında gelse de,en çok tartışıp ters düştüğünüz kişidir anne...sizi en çok anlamasını beklemenizden belki ve en çok nazınızın ona geçebileceğini düşündüğünüzden, hoyratça laflar da edebildiğiniz kişidir yine...
2 haftadır konuşmuyoruz...nasıl,ne zaman sonlanacak bilmiyorum...
konu ne olursa olsun ben mıyışırım..mıyışırdım yani... şimdi yapamıyorum ama birşeyler engelliyor...
hiçbir zaman istediğim,hayalini kurduğum bir anne-kız ilişkisi yaşamadık belki ama böylesi de yakışmıyor...
offf ne tutuyor ki beni.. ne engelliyor... simülatif teorileri kafamdan savuşturmaya çalışıyorum bir de.. böyle küslük zamanlarında daha çok gelir ya insanın aklına,kalp sıkıştırıcı ya şöyle olursa, ya böyle olsa şeyleri..
eşya,şeyin çoğulu demiş miydim daha önce..demişimdir kesin..ya, böyle işte...

6 yorum:

elifbb dedi ki...

evde sadece annem ve ben kaldığımızdan beri ara ara düşünüyorum da bunu... küçüklüğümden beri kesinlikle en çok kavga ettiğim insan ayselcim. çözemiyorum tam olarak, ama galiba biz seviyor muyuz bu durumu nedir :)) umarım kısa sürede tamamlanır konuşmama durumu :)

yvainethefallen dedi ki...

sorun ne kadar büyük olursa olsun geri dönüşü var ya sonunda... ne denir ki başka... 8)

phoenixia dedi ki...

canlarım ya..:)
evet,içten içe bilinçaltısal bir uğraşma durumu var, bi nevi karşılıklı meşgale..heh..
ve işin tuhafı sorun büyük değil ki, büyütülüyor...-öz eleştiri de yaparım hani-:)

Erman Sinan dedi ki...

Hani bazen ozlersin ya birisini!
Cogu zaman uzaklardayken anne oluyor bu ozlenen kisi. Ne bir sevgili annenin yerini tutuyor ne de baska bir aile ferdi!
Dusunuyorum da ne zor sey anne olmak. Bir kac cocugun varsa butun sevgini onlara vermek, hicbirini ayri koymadan sevmek ve herbirini oksayisinda digerlerinden kiskanmadan, kayirmadan butun sevgini vermek...
Ne kadar cok isterdim zorlu gunlerimde anneme sarilmak ve kendimi guclu hissetmek!
Ama her yanimda olusunda ondan daha guclu olmaya calisarak uzmemek istedim!
Simdi yine uzaklarda... Yine ben sarilmak istiyorum ama olmuyor...
Yan odada, disarida istedigim an yaninda olmayi bilmek bilmek bile farkli bir duygu...
Ne icin deger ki uzmek?
Hele hele canindan cok sevdigin birisini...!

phoenixia dedi ki...

çok güzel ifade etmişsin canım... varlığı bile mutlu edici insanların başında geliyor...
ve zati isteyerek küsülmüyor ki şekercim.. (küslüğümüz bitti bu arada):)
ve emin ol, baba ya da anne sevgisi,koşulsuz olmasından sanırım ki, kıyaslı değildir..

Erman Sinan dedi ki...

Cok sevindim buna :)
Babanin yeri ayri annenin yeri ayri! Baba tabiki hayatimizda buyuk bir onem tasiyor. Nasil annemiz her evladini severken farkli sevkat gosteriyorsa bizde aynisini diger aile fertlerine yapiyoruz...
Et tirnaktan ayrilir mi?
Tekrardan sevindim Barismaniza...