Cuma, Aralık 04, 2015

güzel şeyler de olmuyor değildi

böyle bir başlık atıp metin kısmını bomboş bıraksam mesela.

duygularımın dipte ya da tavanda olduğu zamanlarda yazmak istemem biraz sıkıcı.
halbuki hayat içinde ufak tefek ne yaşıyorsak onlar oluşturuyor büyük kısmını da, yaşadığımız dibe çöküşler ya da yükselişler ise bizi şekillendiriyor.

sevdiğim insanların üzülmesine üzülüyorum. onlar için bir şeyler yapayım da, üzüntüye düşmelerine sebep olan şeyleri kaldırayım, bir anlık, birkaç dakikalık ya da saatlik de olsa kendilerini iyi hissettireyim istiyorum.
çünkü kendimden biliyorum ki, iyi hissetmeyi kişi kendi kendine beceremediğinde başkalarınca destekle gerçekleştiğinde de işe yarıyor.
şeye benzer bu; araba ilk gazı ya da marşı alamaz da iteklersin sonra bir anda çalışmaya başlar, onun gibi. unuttuğun bir becerini hatırlamak, montunun cebinde kalmış parayı bulmak, kışlık giysilerin arasında  en sevdiğin kazağı farketmek gibi.
güzel ve kıymetli şeyleri hayatın ve bazı insanların unutmamıza sebep olmasından sonra, onları tekrar hatırladığımızda, yaşadığımızda hissettiğimiz mutluluk var ya; bunlardan en keyif vereni kendimizi hatırlamak. milyarlarca gelip geçmiş insan arasında bir noktacık da olsak, bütün resmi oluştururken oradaki bir renk damlacığı olduğumuzu hatırlamak gülümsetiyor beni.

sizi de gülümsetsin.